Data wydania: 10 luty 2015

To już trzeci nielegal Nikone, który, jak mi się wydaje, lubi siedzieć w podziemiu i z nagrywania płyt czerpie zwyczajną radość i sprawia mu to przyjemność. w lutym Nikone wypuścił kolejną płytę, która może nie wywołała szału, ale trochę osób ją zauważyło – głównie lokalnie. Część podkładów jest tu zajebana, jak to ładnie określa Nikone, z różnych miejsc. Niektóre bardzo znane, wzięte z płyt Alchemista. Ale przecież nie wszystko jest skradzione, bo sporo jest tu oryginalnych bitów od Deski, Omena, Sync Czarnego, Kamilosa, ADW i Gretza. To podkłady wydobywające się z czeluści nowojorskiego podziemia, przywracające wspomnienia o ciężkim, hardkorowym brzmieniu z lat ’90. Muzyka jest dość monotonna, mająca stanowić tylko tło do nawijki rappera, a nie powodować szał u młodych cipek. Owszem, wpadło tu kilka wyjątków, jak ‘Miłostki i słabostki’ od ADW, niemal pozbawiony perkusji ‘W górę serca’ od Gretza, czy ‘Inny od innych’ od ‘**** wie kogo’, ale nie wpływa to bardzo na odbiór. Te nieliczne podkłady od ADW (‘Oddaj mnie’, czy wspomniane ‘miłostki…’) to chyba najciekawsze momenty pod względem muzycznym. Głos Nikone jest chropowaty i pełen emocji, potrafi on nawinąć naprawdę dobrze, ale na dłuższą metę jego flow i technika są bardzo męczące, bo albo zupełnie nie słuchasz, o czym on mówi, albo siedzisz i próbujesz wyłowić poszczególne słowa z tej kaskady wersów. Weź sprawdź ‘Ka boom’, który jechany jest nie na rymujących się końcówkach, tylko wręcz sylabach – choć wymaga to ogromnego kunsztu wykonania i świetnej techniki, wyznam że ***** nic z tego nie rozumiem. Jako ciekawostka jest to wspaniały pokaz skillsów, ale w sumie cały album pojechany jest w podobny sposób, co mnie bardzo nużyło. Nie wiem, co bardziej: czy warczący wokal, czy ta lawina rymów, czy wszystko na raz. Teksty Nikone są bezkompromisowe i hardkorowe, dobrze współgrające z techniką i bitami. Mnóstwo tu ***** i dość obleśnych panczy, sporo jarania, życiowych problemów… To czarny album, odwołujący się do ciemnej strony życia – nie ma tu miejsca na światło i radość. Rapper zaprosił kilku gości, co nieco urozmaica brzmienie, choć poza Dzieciakiem nie ma tu na kim zawiesić ucha.

Kontynuuj czytanie